نگاهی اجمالی به حیات علمی و اجتماعی مرحوم حجت الاسلام والمسلمین شیخ هادی تقی آبادی از علمای مشهد

حضرت حجت الاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ هادی تقی آبادی رضوان الله تعالی علیه در سال ۱۳۰۴ در خانواده ای روحانی در کدکن از توابع تربت حیدریه متولد شدند. پدر ایشان شخصیتی با تقوا و پرهیزگار ملقب به آخوند ملا یوسفعلی روحانی آن منطقه بود. در وصف مراتب تقوای ایشان آمده است که وقتی در باغ مشغول کار بود، ناگهان به او خبر می رسد که تنها فرزند پسرش در رودخانه افتاده. بچه ها فریاد می زنند: “جناب آخوند! جناب آخوند! هادی غرق شد!” اما ایشان که از مقامات بالای ایمان و تسلیم برخوردار بوده در این لحظه دست از کار کشیده، بیل خود را کنار گذاشته، دست به سوی آسمان بلند می کند و پس از حمد و سپاس خدا می گوید: “خداوند ۱۱ پسر به من داده و سپس از من گرفته. اگر دوازدهمی هم برای من نمانَد و مشیت خدا باشد که امانت خود را پس گیرد، پس من راضی ام به رضای خدا.” اما آن کودک به طور معجزه آسایی به خواست خدا نجات می یابد.

همزمان با دوران ستم شاهی پهلوی و اعلام کشف حجاب و خلع لباس روحانیت، وقتی آخوند ملایوسفعلی با دستور ژاندارمری مبنی بر شرکت در جشن کشف حجاب بانوان و خلع لباس روحانیون مواجه می شود، به همراه همسر و تنها فرزند خود یعنی هادی اقدام به هجرت نموده و شبانه راهی نیشابور می شوند که در حومه آن شهر با استقبال مردم متدین و بزرگان روستای تقی آباد مواجه می شوند.

حجت الاسلام و المسلمین شیخ هادی تقی آبادی تحصیلات خود را در مدرسه علمیه گلشن نیشابور آغاز می کنند. با توجه به درخشش ایشان در آن دوران، جهت ادامه تحصیل به مشهد دعوت می شوند تا در مکتب افراد مهمی همچون ادیب نیشابوری، آیت الله حاج شیخ هاشم قزوینی و آیت الله میرزا احمد کفایی کسب علم کنند. ایشان در ادامه درس خارج فقه و اصول را از محضر حضرت آیت الله العظمی میلانی رحمت الله علیه فرا می گیرند.

ایشان همه ساله در ماه های رمضان، محرم و صفر به جهت تبلیغ امور دینی و مبارزات انقلابی و مجاهدت های نهضت اسلامی، به منطقه گرگان، رشت و بندرانزلی دعوت می شدند.

ایشان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و در دیدار بنیان گذار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی رحمت الله علیه در بیت ایشان در قم، به توصیه امام و حکم رئیس قوه قضاییه مشغول به امر قضاوت در شهر مشهد شده و ابتدا بعنوان قاضی بدوی، سپس قاضی دادگاه تجدید نظر و در نهایت به عنوان مستشار دیوان عالی کشور مشغول خدمتگزاری می شوند.

ایشان در زمان جنگ تحمیلی برای تبلیغ امور دینی و احکام به جبهه می روند، و همزمان فرزند ایشان محمدرضا تقی آبادی در عملیات های دفاع مقدس شرکت می کنند که سرانجام در اردیبهشت ۱۳۶۶ به مقام شهادت نائل می آیند.

حجت الاسلام و المسلمین شیخ هادی تقی آبادی، این روحانی برجسته و خدمتگزار، پس از بازنشستگی به علت تجویز پزشک پس از عمل قلب باز، مطالعات و پژوهش های دینی خود را ادامه می دهند تا سرانجام مصادف با ایام شهادت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در روز شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ دعوت حق را لبیک گفته و در قطعه صالحین بهشت رضا در جوار فرزند شهیدش آرام می گیرد.