آیت الله شب زنده دار در آیین پیش همایش مرجع مجاهد بزرگداشت چهلمین سالگرد ارتحال آیت الله العظمی شیرازی، اظهار داشت: آیه شریفه که در سوره یس با «انما» آغاز می شود (إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَخَشِیَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَهٍ وَأَجْرٍ کَرِیمٍ)، بسیار آیه عجیبی است. اگر قائل شویم بر اینکه «انما» دلالت بر حصر می کند، دو احتمال وجود دارد، خدا انذار است و خشیت او را در دل دارد یا اینکه این شخص آنچنان ایمان راسخی دارد که حتی در خلوت ها خدا را حاضر می بیند. که شاید احتمال دوم با برخی روایات که از ائمه هدی (ع) وارد شده، مناسبتر باشد.

وی با بیان اینکه تفسیر این آیه بنظر مشکل می آید، گفت: آیا انذار پیامبر اکرم منحصر در این دو دسته افراد است؟ بنابراین به دلالت اقتضاء، بزرگان تفسیر کرده اند یعنی بهره مندی کامل و بالا فقط در پرتو کسانی است که این دو خصوصیت «خشیت رحمن» و «اتبع الذکر» را داشته باشند.

وی ادامه داد: آیه شریفه دیگر در سوره یس «انما یخشی الله من عباده العلما»ست. اینجا فقط و فقط کسانی از این انذار رسول برخوردارند که خشیت حق تعالی را در دل داشته باشند. ضم این دو آیه به یکدیگر ما را به این نتیجه رهنمون می کند که برای دریافت مقامات عالیه نیاز به علم داریم تا بتوانیم آن بهره مندی کامل را داشته باشیم چون آن انذار کامل مشروط به خشیت شد و از آن سو این خشیت هم مخصوص به علما شد. بنابراین ضم این دو آیه نتیجه را می دهد که رسیدن انسان به کمالات نهایی و والا مرهون علم است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به نقش فقاهت در بقای اسلام پرداخت و اظهار داشت: بحق گفته می شود الاسلام محمدی الحدوث، و حسینی بقاء. در ظل بزرگواری های سیدالشهدا و اصحاب ایشان، در مرتبه نازل تر می توان گفت اسلام فقهائی البقاء است. این مطلب علاوه بر اینکه واضح است، از روایات استفاده می شود. امام صادق (ع) درباره زراره می فرماید: «اگر زراره نبود احادیث امام باقر (ع) از بین می رفت».

وی گفت: اگر فقها و حوزه های علمیه و شیخ مفیدها و شیخ طوسی ها، محقق حلی ها و آیت الله سید عبدالله شیرازی…. نبودند، آیا نامی از اسلام و فقه باقی می ماند؟ بنابراین در بقای احکام اسلام، فقهای بزرگ نقش بی بدیل دارند و به یمن مجاهدت های آنها این پرچم برافراشته است.

وی با اشاره به حدیث «الفقهاء امناء الرسل»بیان داشت: حقیقت ولایت فقیه درواقع تطبیق کردن و پیاده نمودن احکام اسلامی در ساحت های زندگی بشر است.

وی درباره مرحوم آیت الله العظمی سید عبدالله شیرازی گفت: کلامی که امام صادق (ع) راجع به ابوالفضل العباس (ع) فرمودند در حق مرحوم آیت الله العظمی شیرازی جاری است. ایشان آنچنان ایمان محکم و اعتقاد راسخ به مبدا و معاد و مقامات ائمه هدی (ع) داشت که اگر چیزی را خلاف دین و شرع می دید، ملاحظه ای درباره آن نداشت.ایشان و اجدادشان اهل تسامح و تساهل و چشم پوشی نبودند. نقشه های دشمنان را می فهمیدند. نافذالبصیره بود و دسیسه های استعمار را به خوبی می شناخت.